Traumasensitief werken centraal bij Jeugdformaat: 3 collega's vertellen
Gepubliceerd op: 27 juni 2022
Onze jeugdhulpverleners hebben met hun kennis de unieke mogelijkheid om het verschil in het leven van een kind te maken. Om dit zo goed mogelijk te kunnen doen, helpt het om altijd op de hoogte te zijn van actuele en relevante nieuwe kennis. Zeker bij grote en belangrijke onderwerpen als trauma. Traumasensitief werken staat daarom centraal bij Jeugdformaat en vanuit de Jeugdformaat academie leiden wij onze professionals hier constant in op. Drie collega's vertellen waarom zij iedereen aanraden om een traumatraining te volgen.
Ibrahim, sinds 13 jaar bij Jeugdformaat en hulpverlener Ambulante Spoedhulp:
‘Vanuit Ambulante Spoedhulp kom ik een gezin binnen na een crisis of escalatie van bijvoorbeeld huiselijk geweld. Mijn collega’s en ik moeten snel en daadkrachtig tot actie komen. Ons doel is om na de crisis het gezin in korte tijd weer te stabiliseren, een veiligheidsplan op te stellen en vervolghulp in te zetten. Omdat de spoedhulptrajecten kortdurend zijn, is het éxtra belangrijk dat mijn collega’s en ik goed oog hebben voor trauma. Daarom volgde ik de traumatraining. Ik werd er onder andere opnieuw aan herinnerd dat je een kind of jongere met een trauma zo weinig mogelijk onder druk moet zetten. Zij staan vaak al in de overlevingsstand door alles wat ze hebben meegemaakt. De juiste manier om hen te helpen is om de thuissituatie te stabiliseren, maar daarnaast vervolghulp zoals traumaverwerking in te zetten. Door de training weet ik nu beter hoe ik trauma bij jeugdigen kan herkennen, en kan ik de hulp die ik bied daarop aanpassen.’
Jantine, sinds 3 jaar gezinshuisouder bij Jeugdformaat:
‘In ons gezinshuis wonen, naast onze drie eigen tieners, vier kinderen: een broer en zus van 11 en 9 en twee broertjes van 7 en 5. Ook hebben we een extra kamer voor weekendopvang, die geregeld gevuld is. Deze kinderen hebben veel meegemaakt en dat zie ik terug in hun hechting en gedrag. De training traumasensitief werken leerde me echt door de ‘traumabril’ te kijken: in plaats van naar gedrag, kijk ik naar de overtuigingen die een kind over zichzelf en het leven heeft. Door met boosheid of afwijzing op moeilijk gedrag te reageren, versterk je alleen maar het gevoel dat een kind al heeft: ik mag er niet zijn, niemand wil mij, niemand waardeert mij. Maar als ik door de traumabril kijk, kan ik veel meer geduld opbrengen en met meer liefde reageren, want ik weet wat er achter het gedrag zit. De training was voor mij ook een stuk zelfzorg: ik geloof dat je alleen maar goed voor getraumatiseerde kinderen kan zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. En de extra kennis helpt mij enorm in mijn werk. Niet alleen met de kinderen trouwens; ook in het contact met de ouders. Die hebben vaak zelf ook aardig wat meegemaakt. Ook bij hen kijk ik nu door de traumabril.’
Yvonne, sinds 4 maanden pedagogisch medewerker op de daghulp:
‘De training Traumasensitief werken volgden wij met ons hele team. Zo helpend: we weten allemaal van elkaar waarom we bepaalde dingen doen en hanteren allemaal dezelfde trauma-sensitieve aanpak. We kunnen elkaar er ook aan herinneren in het team, en situaties nabespreken: deden we dat goed? De training heeft me bewust gemaakt van wat sommige kinderen hebben meegemaakt en wat voor gevolgen dat heeft voor hun kernovertuigingen. ‘Huiselijk geweld’ is soms maar een kort zinnetje in een dossier, maar door de training zie ik nu hoe ver de gevolgen daarvan gaan. Ik handel bewuster en weet nu hoe ik getraumatiseerde kinderen goed kan begeleiden. Soms voelt het alsnog alsof je een kind niet kan helpen, maar tijdens de training werd ons ingeprent: ‘Eens gegeven is altijd gegeven’. Ofwel: al kan je maar één klein moment positief beïnvloeden, door een goed gesprekje of een fijne interactie, is dat voor een kind al heel waardevol. Je voelt alsof je weinig geeft, maar het kan een kind altijd bijblijven.’
Traumasensitief werken: nog een stap verder
Traumasensitief werken, ook wel Trauma Informed Care (TIC), staat blijvend hoog op de agenda binnen onze organisatie. Opleiden van onze hulpverleners is daar een belangrijk aspect van. Vanuit het specialistische traumateam binnen diagnostiek & behandeling wordt ook constant geïnvesteerd in TIC, nieuwe vormen van traumabehandeling (zoals Slapende Honden Wakker Maken en lichaamsgerichte traumatherapie) en diagnostiek waarbij we nadrukkelijk kijken naar wat een kind is overkomen, onder andere aan de hand van de Adverse Childhood Experiences (ACE)-score.
Omdat we dit onderwerp zo belangrijk vinden, gaan we als organisatie binnenkort ook deelnemen aan een landelijk onderzoek over de mate waarin binnen een organisatie traumasensitief gewerkt wordt. Aan de hand van de uitkomsten kunnen wij per organisatietak objectief en goed zien wat onze kwaliteiten zijn en waar we nog kunnen verbeteren ten aanzien van traumasensitief werken.
Het onderzoek wordt gedaan aan de hand van ARTIC vragenlijsten. Deze lijsten worden uitgezet onder onze medewerkers verblijf, gezinshuizen en pleegzorg. De vragenlijst gaat over de mate waarin binnen een organisatie traumasensitief gewerkt wordt. Er is al veel onderzoek gedaan naar en met dit instrument, maar de Nederlandse versie is nog relatief nieuw.
Meer informatie? Neem dan eens een kijkje op de website van Koraal.
