Een kijkje in het gezinshuis van gezinshuisouder Daniella
Gepubliceerd op: 19 april 2023
In ‘Een kijkje in het gezinshuis’ vertellen onze gezinshuisouders over wat zij zoal beleven in hun gezinshuis. In Nederland kunnen ruim 40.000 kinderen niet meer thuis wonen. Bij Jeugdformaat geloven we dat kinderen het beste in een gezinsverband op kunnen groeien. In een gezinshuis krijgen kinderen professionele begeleiding van gezinshuisouders. Daniella is al bijna drie jaar een van onze gezinshuisouders. In augustus 2022 is zij gestart met een gezinshuis intensief speciaal voor kinderen met een autisme spectrum stoornis. Dat de kinderen (tijdelijk) niet meer thuis kunnen wonen blijft voor hen een groot gemis, maar deze gevoelens mogen er zijn en Daniella steunt ze hierin.
Daniella vertelt:
‘Je wilt mij echt opvoeden als een keurige jongen he? Dat is echt niet nodig’. Samen met mijn collega schieten we enorm in de lach. De jongen lacht met ons mee. Ik leg hem uit dat dit nou precies de bedoeling van het gezinshuis is, zodat hij alles wat hij hier leert uiteindelijk ook mee naar zijn ouders kan nemen. ‘Ja, dat weet ik wel, maar is gewoon een beetje overdreven hoor’. ‘Tja’, reageer ik. ‘Stel je voor dat je jouw eigen troep in de prullenbak moet gooien en ook nog eens dingen netjes moet vragen in plaats van opeisen. Gezinshuisouders vragen natuurlijk wel veel van kinderen.’ De jongen kijkt me lachend aan met een ondeugende blik in zijn ogen. Ik glimlach terug en geef hem een knuffel. Ik hoor een diepe zucht en een zachte stem die zegt; ‘Ik wil ook wel dingen leren, want ik wil graag weer naar huis’.
Later op de dag loop ik alleen met onze pup buiten. Met een dubbel gevoel denk ik terug aan wat er eerder die dag gebeurde. Lachend denk ik weer aan zijn opmerking. Maar ik denk ook aan de pijn in zijn stem toen hij zei dat hij graag naar huis wil. Hij woont in het gezinshuis omdat de situatie thuis niet meer langer houdbaar was. Zijn ouders konden de zorg niet meer dragen, en waren niet in staat om de structuur, duidelijkheid, herhaling, voorspelbaarheid en tijd te bieden wat een kind met een autisme spectrum stoornis nodig heeft. In het gezinshuis leren we hem nu hoe hij bepaalde vaardigheden binnen een thuissituatie eigen maakt, zodat hij dit hopelijk in de toekomst toe kan passen. Na een klein half jaar vindt de jongen steeds meer zijn plek in het gezinshuis en zie ik momenten dat hij echt kan genieten. Dit neemt de moeilijke momenten zonder zijn ouders niet weg. Die momenten mogen er zijn en gelukkig lukt het steeds makkelijker om die toe te laten en te bespreken.
Het liefst zou je die pijn willen wegnemen, maar ik weet heel goed dat dit helaas niet mogelijk is en dit eigenlijk ook niet hoeft. Want ook pijn mag er zijn. Er zijn meer kinderen in het gezinshuis die het gemis herkennen. Bij iedereen uit zich het alleen heel anders. De ene kan het goed uitspreken, de ander is ‘opeens’ boos en weet zich geen houding meer te geven in de situatie. Onder al die boosheid zit een groot verdriet en gemis. Wat er mag zijn en waarover we praten!
Voor nu blijf ik keurige jongens en meisjes opvoeden (met een grote knipoog) en genieten we van de leuke en grappige momenten. Ook blijven we bewust stilstaan bij de momenten die soms lastig kunnen zijn.
Achtergrond: gezinshuizen
Gezinshuizen bieden opvang en zorg aan kinderen waarbij de problematiek in het algemeen te zwaar is voor pleegzorg. Dit komt doordat de gedragsproblematiek of emotionele problematiek is dit geval vaak te groot is. Ook wanneer er sprake is van hechtings- of loyaliteitsproblemen is een gezinshuis vaak de beste plek voor een kind. Door de professionele rol van de gezinshuisouder en de intensiteit van de begeleiding van het gezinshuis, kan van een gezinshuis meer verwacht worden op het gebied van het hanteren van de problematiek van het kind. Gezinshuizen zijn ontstaan als alternatief voor opvang in een tehuis of internaat. Een gezinshuis is kleinschalig. Kinderen hebben 24/7 dezelfde opvoeders waardoor de jongere écht wordt gezien.