Ravi
Tien jaar geleden woonde Ravi in ons logeerhuis op de Van Alkemadelaan. Nu is hij 25 en woont samen met zijn vriendin en dochtertje.
“Op ‘de Alkemaan’ hadden we een hechte groep, waarvan de meeste kinderen elkaar al kenden van eerdere verblijfsplaatsen. Het voelde niet echt als een tehuis. Wel als één grote familie. Heel fijn. We spreken elkaar ook nog steeds, Wendy, Carmen, Nalini, Ricardo en ik. Ook met sommige van de groepsleiding hebben we nog contact. Echt tof.
'Over tien jaar ben ik hulpverlener, bij Jeugdformaat'
Ik was een boefje toen, heb wel wat dingetjes geflikt. Maar ik kwam er toch mee weg. De groepsleiding zei wel eens ‘ik kan gewoon niet boos zijn op jou’. Ik had ook vaak op- en aanmerkingen. Wist precies wat mijn rechten als jongere waren. Daarom heb ik ook drie jaar in de Jongerenraad gezeten. Het was te gek, we deden leuke dingen, maakten uitstapjes en er werd echt naar ons geluisterd.
Hoe denkt Ravi dat zijn leven er over tien jaar uitziet? “Over tien jaar ben ik jeugdhulpverlener. Bij Jeugdformaat. Want ik weet wat belangrijk is voor een jongere. En wat maakt dat je een goede hulpverlener bent. En dat is: eerlijk zijn, normale taal praten, niet te afstandelijk zijn, nakomen wat je belooft. En niet altijd op zoek zijn naar de problemen, maar kijken naar wat wél goed gaat.”
Meer ervaringsverhalen lezen? Klik hier