Behoefte om te praten
Eind 2015 heeft onze oudste dochter de diagnose leukemie gekregen. Dit bericht kwam voor ons totaal onverwachts en sloeg in als een bom. Vanaf het moment van de diagnose werden we meegenomen in een intensief behandeltraject. Deze hele situatie raakt het hele gezin. Als ouders heb je gesprekken met een heel medisch netwerk, ook onze oudste dochter kreeg ondersteuning. Voor onze jongste dochter van 9 jaar was er niet zoveel geregeld. Op school signaleerde men dat ze wel de behoefte had om te praten, over hoe de situatie voor haar was. School stelde voor die mogelijkheid ook te bieden aan haar. Toen hebben we kennis gemaakt met de hulpverlener van Onderwijs Jeugdzorg.
Waar had jullie dochter last van?
Onze jongste dochter Julia probeerde voor ons erg sterk te zijn. En ze deelde haar zorgen en verdriet niet altijd met ons. Dit resulteerde soms in boze buien. Ook lukte het haar minder goed om zich te concentreren. Hierdoor was zij vergeetachtig en chaotisch.
Kunnen jullie beschrijven hoe de hulp verliep, wat gebeurde er allemaal tijdens de hulp?
Julia kreeg aandacht en de gelegenheid om haar verhaal te vertellen. Ze keek iedere woensdag weer uit naar de afspraak. Ze mocht een boek maken, met daarin haar verhaal (WRITEjunior teken- en schrijftherapie) over hoe het voor haar was om een zieke zus te hebben. Het heeft niet alleen Julia maar ook ons erg geholpen om samen te praten over haar ervaringen en emoties. Op deze manier leerde Julia deze met ons te delen. En zo kon zij nog meer ervaren dat er ruimte en tijd was voor haar en dat we dat heel serieus namen.
Verder heeft Julia geleerd om haar gevoelens onder woorden te brengen en via ik boodschappen te verwoorden wat zij voelt, vindt en nodig heeft. Ook werd er gewerkt met ontspanningsoefeningen en verhaaltjes, en deze deden haar goed. Julia vond het fijn om dit buiten de gesprekken ook thuis samen met ons te doen.
Hoe hebben jullie onze hulp ervaren?
We hebben de hulp als erg prettig ervaren. Naast de begeleiding en aandacht voor Julia, was er ook ruimte voor ons om vragen te stellen en kregen we daarna advies.
Welke veranderingen hebben jullie gezien of gemerkt bij jullie dochter?
Julia is opener geworden, kan haar gevoelens beter onder woorden brengen en wordt minder snel boos.
Hoe zien jullie haar toekomst, hoe gaan jullie of zij nu verder?
Deze ondersteuning heeft er toe geleid dat Julia zich prettiger voelt en meer vertrouwen heeft dat wat zij denkt en zegt er toe doet. Julia kan zich beter verwoorden. Dit zal haar helpen in de huidige situatie, maar kan ze ook toepassen op andere momenten in de toekomst.